Een feest der herkenning, nadat ik mij eerder dit jaar al lovend had uitgelaten over het studio debuut van deze 4 grootheden, is hun laatste optreden na een succesvolle tournee door Europa, vastgelegd en dit is het (geslaagde) resultaat. Nils Landgren (trombone, zang), Michael Wollny ( piano), Lars Danielsson ( contrabas en cello) en Wolfgang Haffner ( drums) zijn ieder voor zich leider van een eigen groep en muzikanten die behoren tot de crème de la crème van de Europese jazzwereld. Het studio album verbleef vier maanden in de top van de officiële Duitse jazzlijst en na de “ACT JazzNights” tour zijn ze helemaal op elkaar ingespeeld en dat is ook te horen op dit live album. Het laatste concert vond plaats op 19 april 2019 in Theaterhaus Jazztage in Stuttgart en de opnamen ervan horen we op dit album.

Thomas Steiber van de Stuttgarter Zeitung was erbij, hij schreef het volgende : “A triumph. This musical four-cylinder engine with its four-wheel drive negotiated the rugged terrain of jazz and was equally at home in enjoyable pop music. They did both sensationally…. and unleashed storms of genuine enthusiasm “. In mijn verhaal over de studio cd sprak ik al mijn waardering uit over het feit dat er niet gebruik werd gemaakt van covers uit het ” Great American Songbook”, in feite de popmuziek van de jaren ’40, maar dat ze de moed hadden om nummers uit de hedendaagse pop te gebruiken als kapstok voor hun jazz versies. Menige jazzpurist had daar zichtbaar moeite mee zoals bleek uit sommige recensies indertijd, hypocriete nonsens natuurlijk, wel standards uit lang vervlogen tijden voor de zoveelste keer opnemen en de muziek van nu terzijde zetten ?

Van de vijf popsongs op het studio album is “That’s all” van Genesis gebleven, evenals “If you love somebody set them free” van The Police, nieuw is “Shadows in the rain” eveneens van The Police (oftewel Sting and Summer). Nils Landgren was al overtuigend met zijn vocale versies van de popsongs op het studio album en ook live geeft hij er zijn eigen overtuigende jazzy draai aan. Behalve de “popsongs” staan er ook diverse composities op van de verschillende musici. Openings- en titelnummer “4WD” van Lars Danielsson zet onmiddellijk de toon met de nodige “drive” middels een stevig ritme met pulserende baspartijen en sprankelend pianospel nam Michael Wollny. Na de break is er een onderonsje tussen de bas en de trombone waarbij Landgren zijn “schuiftrompet” laat schallen en brommen dat het een lieve lust is.

Ook het nummer “Lobito” van Wolfgang Haffner swingt enorm met een uitgekiende speelse melodie. In de “pop”nummers is er natuurlijk sprake van een uitgesproken melodie maar die zit veelal behoorlijk weggestopt of duikt pas na geruime tijd op (“That’s all”). Zo blijkt de muziek van Genesis plotseling wonderschoon te kunnen zijn, terwijl ik het origineel verafschuw. Kortom, het is weer ontzettend genieten geblazen met de muziek van deze muzikale SUV !

Jan van Leersum.